Kolejna technika (nie do końca medytacyjna, choć w minimalnym stopniu tak) jest dla co najmniej dwojga uczestników. Po raz pierwszy czegoś podobnego doświadczyłem w 2001 roku, zajmując się aktorstwem w teatrze. Stosowaliśmy ją do rozgrzania głosu, umieszczenia koncentracji w jednym miejscu. Głęboki oddech odprężał, ale i sprawiała nam po prostu przyjemność.

W ciele każdego człowieka znajdują się centra energetyczne, zwane czakrami lub czakramami. Centrów tych jest wiele, jednak wyróżnia się siedem głównych, umieszczonych w linii prostej wzdłuż kręgosłupa. Ich zadaniem jest rozprowadzanie subtelnych energii życiowych (prany) do ciał subtelnych człowieka. W poniższym artykule postanowiłem przedstawić krótką, acz szczegółową analizę każdej z siedmiu czakr - takie kompendium wiedzy każdego sadhaki.

W tym artykule został zawarty opis pozytywnych cech czakr oraz to co się dzieje, gdy tych cech brakuje.

Czy można energetyzować sam siebie? Tak można. Istnieje na to wiele sposobów. Jednym z nich jest medytacja z czakrami obejmująca wizualizacje krążącej w naszym ciele energii. Jest to jeden z podstawowych sposobów zarówno pobudzania czakr jak i opanowania własnej energii. Jest to ważne ponieważ pozwala aktywować obszary naszego ciała astralnego takich jak trzecie oko.

Jest to rytuał służący wzmożeniu mocy psychicznych. Należy go odprawić trzy dni przed pełnią księżyca, najlepiej wtedy, gdy Słońce znajduje się w astrologicznym znaku Raka, Ryb lub Skorpiona.

Według wschodniej filozofii, człowiek posiada w swoim ciele siedem głównych czakr lub centrów energetycznych. Każde z nich jest mostem lub przekaźnikiem energii; zmienia czystą (wyższą) energię w różne jej formy i łączy ze sobą cztery ciała (duchowe, mentalne, astralne i fizyczne).