Według wschodniej filozofii, człowiek posiada w swoim ciele siedem głównych czakr lub centrów energetycznych. Każde z nich jest mostem lub przekaźnikiem energii; zmienia czystą (wyższą) energię w różne jej formy i łączy ze sobą cztery ciała (duchowe, mentalne, astralne i fizyczne).

Najbardziej niezwykłym miejscem, pod względem geomantycznym w Polsce, jest Wawel. Wiążą się z nim liczne podania i legendy. Prócz tej najbardziej znanej o smoku, który przecież w geomancji znamionuje silne miejsce mocy, istnieje jeszcze ciekawe powiązanie Wawelu z mitologią hinduską. Jedna z tamtejszych legend głosi, że bóg Sziwa rzucił 7 magicznych kamieni w 7 różnych stron świata. Z punktów, w których upadły kamienie, miała wydobywać się silna energia boska.

Niektórzy sądzą, że magia, jak sport, jest czymś, co się ćwiczy w ściśle określonych przedziałach czasowych (medytacja od 6.00 do 6.30 itp) zaś potem można wrócić do "zwyczajnego życia" i zapomnieć. Nic bardziej błędnego. Magia nie jest dyscypliną polegającą na wyćwiczeniu pewnej grupy "mięśni", pewnej części nas. Jest to kształtowanie całego siebie. Dlatego (choć dobrze jest poświęcać pewną ilość czasu dziennie na zaplanowane ćwiczenia) praca nad sobą powinna być ciągła.

Odgłos w tle:

Kiedy fizycy policzyli ilość masy potrzebną do wytworzenia siły grawitacyjnej, która może utrzymać naszą galaktykę razem przeciwstawiając się sile odśrodkowej, odkryli ciekawy fakt. Kiedy dodali całkowitą masę występującą w galaktyce, otrzymali jedynie 10% masy potrzebnej do powstrzymania Drogi Mlecznej przed rozleceniem się. Aby to skompensować, stworzyli teorię ciemnej materii. Nie została ona jeszcze zaobserwowana. Może, ale nie musi w ogóle występować.

Wspominałam już wielokrotnie, że pierwotne znaczenie słowa "demon" w znacznej mierze odbiega od współczesnego. Ze względu na liczne bóstwa autochtonów otaczających Hebrajczyków ich demoniczna wizja musiała być przesądzona. Bogiem Izraela był Jahwe (może być i Jehowa - dla mnie nie ma to większego znaczenia). To jasne! Ale żyjąc pośród pogan, ludzie Biblii często ulegali pokusom obcych wpływów. A jak wykażę poniżej, pokusy te były uzasadnione.

Jest to prośba wybranego boga o błogosławieństwo i zwrócenie na siebie jego/jej uwagi, ściągnięcie jego energii oraz prośba o jego opiekę. Skutkiem tego rytuału jest osiągnięcie spokoju. Może on zostać również użyty jako rytuał ochronny dla odegnania negatywnych sił i energii. Wybierz bóstwo, z którym się czujesz emocjonalnie związany lub które przyjąłeś za swojego patrona i wobec którego żywisz jedynie pozytywne uczucia.

Możemy je odnaleźć w wielu tradycjach: chrześcijańskiej, judaistycznej, muzułmańskiej, zoroastriańskiej. Słowo "anioł" pochodzi z łacińskiego "angelos", które pochodzi z kolei z greckiego "aggelos", będącego tłumaczeniem hebrajskiego słowa "mal'akh", posłaniec.

Nie tylko kultury starożytne znały i stosowały najróżniejsze amulety i talizmany. Można ich znaleźć bardzo wiele właściwie w każdym folklorze społeczności historycznych i współczesnych. Stosowanie amuletów i talizmanów było i jest szczególnie popularne w niektórych grupach zawodowych - takich jak np. gracze hazardowi czy marynarze. Chociaż nikt już nie pamięta dlaczego kominiarze czy czterolistna koniczyna przynoszą szczęście.

(Esej nie jest mojego autorstwa, jest kompilacją materiałów, za które dziękuję M.S.)

Obraz maga, jaki wyłania się czy to z baśni, czy powieści fantasy, czy też średniowiecznych podręczników magii, jest mniej więcej czymś takim: szpiczasta czapeczka, ręku różdżka bądź rytualna broń, na ziemi wyrysowany krąg z jakimiś tajemnymi znakami, szerokie rękawy, jakieś kielichy pełne wina lub krwi, świece lub ogień, ewentualnie kłęby dymu... i tak dalej.